تفاوت هارد فورک و سافت فورک در چیست؟ بلاکچین‌ها چطور ارتقا پیدا می‌کنند و جوامع ارزهای دیجیتال چگونه بر سر یک روش ارتقا به توافق می‌رسند؟ هارد فورک و سافت فورک رویدادهایی برای ارتقا، اصلاح یا ایجاد تغییر در شبکه‌های بلاکچین هستند. این دو رویداد تفاوت‌های مهمی با یکدیگر دارند. در این مقاله به بررسی تفاوت این دو می‌پردازیم.
دنیای جذاب رمزارزها را با ارز پلاس تجربه کنید!
همین حالا ثبت‌نام کنشبکههای بلاکچین چگونه تغییر می‌کنند؟
پلتفرم‌های مبتنی بر بلاکچین قابلیت‌های مختلفی دارند اما مانند سایر پدیده‌های تکنولوژیک، به آپدیت یا ارتقا نیاز خواهند داشت. بسیاری از نرم‌افزارها و بسترهای متمرکز به راحتی ارتقا پیدا می‌کنند اما آپدیت پلتفرم‌های بلاکچین چندان آسان نیست.
تمرکززدایی یکی از مهم‌ترین اصول بلاکچین است. پلتفرم‌های بلاکچین معمولاً به صورت غیرمتمرکز اداره می‌شوند. به همین دلیل هر گونه تغییر یا اصلاحی باید مورد توافق همه کاربران باشد. فورک (Fork) یا انشعاب یک روش منحصربه‌فرد برای بهروزرسانی یا بهبود بلاکچین است. فورک‌ها با توجه به ویژگی‌ها و فرآیندهایشان به دو نوع هارد فورک (Hard Fork) و سافت فورک (Soft Fork) تقسیم می‌شوند. در ادامه این دو پدیده را معرفی می‌کنیم و در نهایت تفاوت هارد فورک و سافت فورک را بررسی خواهیم کرد.
آشنایی با فورک‌های بلاکچین
بلاکچین مجموعه‌ای از بلاک‌ها است که به صورت زنجیره‌ای به یکدیگر متصل هستند. تمام بلاک‌های یک شبکه بر اصول و مشخصات فنی خاصی توافق کرده‌اند. بنابراین هر گونه اصلاح یا تغییر نیازمند تأیید و اجرا توسط تمام بلاک‌ها است. هر بلاک متعلق به یک نود، ماینر یا کاربر خاص است. بنابراین ممکن است نظرات کاربران در مورد تغییرات و پیشنهادات جدید متفاوت باشد. در شبکه‌های بزرگ بسیار بعید است که همه بلاک‌ها روی یک پیشنهاد اتفاق نظر داشته باشند.
فورک‌ها اغلب برای ایجاد تغییرات در زنجیره‌ها به کار می‌روند. فورک رویدادی در شبکه‌های بلاکچین است که طی آن برنامه‌نویسی اولیه کپی و تغییراتی در آن اعمال می‌شود. از آنجایی که یک بلاکچین نمی‌تواند دو زنجیره داشته باشد، پس از رویداد فورک دو زنجیره مجزا ایجاد خواهد شد یا تمام بلاک‌های زنجیره اصلی خود را با تغییرات جدید انطباق می‌دهند.
هیچ نهادی بر شبکه‌های بلاکچین تسلط ندارد. بنابراین اعضای شبکه باید در مورد مسیر پیش رو تصمیم بگیرند. گروه‌های متنوعی از اعتبارسنج‌ها، سرمایه‌گذاران، توسعه‌دهندگان و ماینرها، اعضای شبکه بلاکچین را تشکیل می‌دهند. هر کدام از این گروه‌ها منافع خاص خودشان را دارند. در بسیاری از شبکه‌ها قدرت گروه‌ها یکسان نیست. معمولاً ماینرها و اعتبارسنج‌ها قدرت بیشتری در شبکه‌های بلاکچین دارند. در نتیجه فورکی که مورد تأیید این گروه‌ها باشد، شانس بیشتری برای تأیید و اجرایی شدن خواهد داشت.
هارد فورک چیست؟
هارد فورک‌ها تغییراتی در الگوریتم شبکه بلاکچین هستند که منجر به تقسیم شدن شبکه به دو زنجیره مجزا می‌شوند. طی یک هارد فورک، فرآیندهای بلاکچین ارتقا یا تغییر پیدا می‌کند و بلاکچین قبلی با بلاکچین جدید سازگاری نخواهد داشت. در واقع نودهای مخالف Hard Fork بلاک‌های جدید را تأیید نخواهند کرد و به مسیر قبلی خود ادامه می‌دهند. نودهای موافق با Hard Fork نیز با استفاده از دستورالعمل‌های جدید فعالیت خود را آغاز و زنجیره‌ای جدید را ایجاد می‌کنند.
برای مثال یک هارد فورک در شبکه بلاکچین بیت کوین به دلیل عدم تأیید جامعه این رمزارز در مورد روش بهینه‌سازی مقیاس‌پذیری ایجاد شد. برخی به دنبال افزایش اندازه بلاک‌ها بودند. به دلیل مخالفت اکثر اعضای جامعه بیت کوین، توسعه‌دهندگان و طرفداران طرح جدید یک هارد فورک ایجاد کردند. نتیجه این هارد فورک، توسعه رمزارز بیت کوین کش (BCH) بود. در حال حاضر بیت کوین و بیت کوین کش زنجیره‌هایی مجزا دارند اما دارای تاریخچه زنجیره‌ای مشابهی هستند.
سافت فورک چیست؟
هارد فورک مربوط به یک ارتقا است اما سافت فورک یک اصلاح در شبکه است. در واقع اگر سافت فورکی در یک شبکه اتفاق بیفتد، بلاکچین قدیمی به پذیرش بلاک‌های جدید در شبکه تازه‌ایجادشده ادامه می‌دهد. به طور کلی Soft Fork شبکه بلاکچین قدیمی را متقاعد می‌کند که تغییرات را بپذیرد و اجازه دهد هر دو بلاک قدیمی و ارتقایافته به صورت همزمان و در یک شبکه تأیید و اجرا شوند. بنابراین در سافت فورک بلاکچین قدیمی را زنده نگه می‌دارند. ارتقای سگویت (SegWit) پروتکل بیت کوین یا Segregated Witness در سال ۲۰۱۵ یک نمونه موفق از soft fork در دنیای بلاکچین است. طی این ارتقا اندازه بلاک‌های شبکه از ۱ مگابایت به ۴ مگابایت افزایش یافت. هدف از این سافت فورک افزایش مقیاس‌پذیری شبکه بود.
بررسی تفاوت هارد فورک و سافت فورک
جوامع ارزهای دیجیتال دائماً در حال بررسی هارد فورک‌ها و سافت فورک‌ها برای انتخاب بهترین زنجیره‌ها و سرمایه‌گذاری روی پرسودترین رمزارزها هستند. هر فورکی مزایا و معایب خاصی دارد. با این حال درک تفاوت هارد فورک و سافت فورک به ما کمک می‌کند که تصمیمات بهتری در مورد دارایی‌های خود بگیریم.
سافت فورک‌ها تغییرات کمتری ایجاد می‌کنند اما مسلماً خطراتی هم دارند. مهم‌ترین معضل، فریب اعضای جامعه توسط خرابکاران و مجرمان سایبری است. این افراد با استفاده از یک Soft Fork می‌توانند شبکه‌های بلاکچین را تا مرز نابودی پیش ببرند. فول نودهای هر شبکه (Full Node) تصمیم‌گیرندگان اصلی در مورد آینده بلاکچین هستند. اگر این نودها بخواهند با یک سافت فورک سرنوشت شبکه را به سود خودشان تغییر دهند، آنگاه احتمال زیان دیدن سایر اعضا بسیار زیاد است؛ زیرا تمام بلاک‌ها تحت تأثیر سافت فورک قرار خواهند گرفت و امکان سرپیچی از تغییرات برای سایرین وجود ندارد.
شبکه‌های بلاکچین با ایجاد دفتر کل توزیع و شفاف‌سازی تمام امور، تلاش کرده‌اند که از ایجاد این گونه تغییرات مخرب جلوگیری کنند. در صورتی یک Soft Fork اجرایی می‌شود که فول نودها موافقت خود را اعلام کنند. بنابراین شفاف‌سازی بهترین راهکار برای جلوگیری از چنین اقداماتی است.
هارد فورک‌ها زنجیره‌ای جدید به وجود می‌آورند. در واقع هارد فورک‌ها بهترین گزینه برای جداسازی گروه‌های مختلف محسوب می‌شوند. هارد فورک برخلاف سافت فورک حد وسطی ندارد و هر عضو شبکه باید یکی از زنجیره‌ها را برای ادامه فعالیت خود انتخاب کند. البته باید به این نکته اشاره کرده که Hard Fork قدرت هش شبکه را تقسیم می‌کند و همین موضوع امنیت و اعتبار شبکه را کاهش می‌دهد.
کدام یک سودمندتر است: سافت فورک یا هارد فورک؟
فورک‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری هر کدام اهداف متفاوتی دارند. اگر چه هارد فورک‌ها جنجال‌ها و حواشی بیشتری دارند و باعث ایجاد تفرقه در شبکه می‌شوند اما امنیت بیشتری دارند. در مقابل سافت فورک‌ها سروصدای کمتری به پا می‌کنند اما ممکن است منجر به خساراتی به شبکه شوند.
اکثر ماینرها، معامله‌گران و سرمایه‌گذاران کریپتوکارنسی تمایل به پیروی از هارد فورک‌ها دارند؛ زیرا خطر تأیید یا استخراج بلاک‌های نامعتبر را کاهش می‌دهد. تغییرات چه بنیادین باشد و چه اصلاحاتی نرم‌افزاری، باز هم هزینه‌هایی برای شبکه خواهد داشت. هارد فورک تضمین می‌کند که فریبی در کار نخواهد بود و هر کاربری حق انتخاب خواهد داشت. با این حال هر گونه کاهش منابع پردازشی و تغییرات بنیادین در نهایت به ضرر ارز دیجیتال تمام می‌شود.
از مزایای Soft Fork می‌توان به سرعت بیشتر و عدم نیاز به کاهش منابع پردازشی اشاره کرد. از سافت فورک بیشتر برای بهروزرسانی و ارتقای جزئی شبکه استفاده می‌شود و بهترین گزینه برای انجام اصلاحات، بدون ایجاد تفرقه در شبکه محسوب می‌شوند.
خلاصه مطلب
تفاوت هارد فورک و سافت فورک در میزان، سرعت و چگونگی انجام تغییرات است. به علاوه نحوه تصمیم‌گیری اعضا در Hard Fork و Soft Fork متفاوت است. هارد فورک شبکه اصلی را به دو زنجیره تقسیم می‌کند اما سافت فورک اصلاحاتی روی زنجیره اصلی ایجاد و وحدت شبکه را حفظ می‌کند. هارد فورک‌ها امنیت و البته هزینه بیشتری دارند اما سافت فورک گزینه‌ای بهتر برای تغییرات جزئی محسوب می‌شود. رمزارزهای BCH و ETC حاصل دو هارد فورک معروف دنیای ارزهای دیجیتال هستند و سگویت بیت کوین معروف‌ترین سافت فورک کریپتوکارنسی است.
دیدگاه خود را ثبت کنید